Laat ons de dag vullen met nutteloze dingen.
Een deur voorbijlopen, omdat er een goed nummer bezig is. Daardoor te laat komen. Die wetenschap naar de rand van je geest laten drijven. Als een leeg, gedeukt colablikje dat aanspoelt op een oever. Een grap vertellen, tijdens een belangrijke vergadering. Fluisterend, met je hand op de arm van een vriend. Naar elkaar kijken, zachtjes lachen. Stoppen, in het midden van een ruzie, om door het autoraam naar de lucht te kijken. Je afvragen hoe het komt dat die soms roze is, en op andere momenten geel. Onderuitgezakt op een harde stoel zitten en een figuurtje droedelen op de achterkant van een oude enveloppe. In een onopgeruimd huis. De deur openen, in het midden van de nacht, om aan de lucht te ruiken.
De mogelijkheden zijn eindeloos.